Rotterdams Publiek | plekken | Lutusca Theater

“Lutusca’ is slechts een noodgebouw, maar het interieur verraadt daar toch geen enkel spoor van. Als een rechthoekig, wit massief staat het daar in de hoek van de langzaam bebouwd wordende vlakte van Rotterdam. Het is een levensduur van vijf jaren toegedacht .... We zullen zien! Rechthoekig als de buitenlijnen, zo is ook de zaal daar binnen met een wat drukkende ruimtewerking. Maar dat kan wel meevallen, als de 1043 bekussende stoelen bezet zijn. Er zijn geen balcons maar de zitplaatsen beneden lopen sterk hellend op, zodat ieder van een 'goede zit' verzekerd kan zijn. Ofschoon in de eerste plaats bioscoopzaal, is er een volledige accommodatie en technische apparatuur voor toneelopvoeringen e.d. In het souterrain bevinden zich 12 kleedkamertjes, er is een perfecte lichtinstallatie en het toneel heeft de afmetingen van een aparte zaal.”

“In ‘LUTUSCA’ leeft men weer van de zonde 'Zij, die zich verkopen' heet dit keer de Franse film, waarin men zien kan hoe ongelukkig het leven der ongeruste prostituee voortvliedt. Triestig zitten de gevallen vrouwen in triestige café's en horen het gezeur aan van heren die tegen iedereen verklaren begrip en tederheid te zoeken.”

“De naam is een samenstelling van de oude in Rotterdam vertrouwde bioscoopnamen; Lumière, Tuschinski, Scala. Eerst was het plan het verwoeste Grand theatre van den Pompenburgsingel te herbouwen op een terrein aan den Schiedamschen singel, reeds jaren eigendom van het concern-Tuschinski. Het nieuwe Grand theatre zou dan de buurman zijn geworden van het Rotterdamsch Nieuwsblad. Wijzigingen in het stadsplan hadden tot gevolg, dat dit voornemen halverwege bleef steken. De gedupeerde eigenaars van de zes bioscopen (het concern-Tuschinski exploiteerde in het oude Rotterdam drie bioscopen) ziende hoe de gebleven bioscopen bloeiden en begeerig om mee te deelen in den goudstroom, wendden zich tot de verantwoordelijke instanties om bouwvergunningen, juist op een moment, dat besloten was geen noodgebouwen meer neer te zetten. Ze hebben toch nog toestemming tot bouwen gekregen, echter onder voorwaarde, dat ze elkaar zouden vinden en zouden besluiten tot gezamenlijke exploitatie van een noodbioscoop.”

“Het dertiende levensjaar is voor de Rotterdamse bioscoop ‘Lutusca’ (Tuschinski-concern) funest geworden. In 1946 was het als noodtheater op de Kalekruiskade gebouwd, en het ontkwam ettelijke malen aan een opdracht tot sloop. Nu staat het ingebouwd tussen het nieuwe Centraal Station en Nederlands nieuwste en hoogste Rijnhotel. Het theater verdwijnt nu definitief. Op 30 september is er de laatste voorstelling.”